چقدر میتونیم اون ادمی باشیم که توی ذهنمون حرف میزنه ، همون که راحت ازاده و هیچ قیدی نداره همین باعث میشه هوس کیم با اون ادم یکی یکی ببشیم ولی همین که نیت کنیم عقل جلوی راه رو صد میکنه واژه حا بجای احساسمون از عقل
سرچشمه میگیرن و سعی میکنیم جمله بندیمن رو درست کنیم به لغات فکر میکنیم و دوباره اون ادم رو حبس میکنیم و طی هر روز بارها و بارها این کار روتوی رفتار و حرکاتمون تکرار میکنیم و تراژدی اینجاست که وقتی بمیریم هیچ کس اون ادم رو نمیشناسه